Dans dersleri 3 veya 4 yaşlarındaki çocuklar için bile başlayabilir. Bu yaş aralığındaki çocuklar genellikle zaten yürüyebilir, koşabilir ve zıplayabilirler. 3 ila 7 yaşları arasında zıplama becerileri gelişmeye devam eder, bu nedenle bu beceriyi keşfetmek için mükemmel bir zamandır. Zıplama becerileri üzerinde çalışmanın en ilgi çekici yollarından biri, hem gerçek hem de hayali nesnelerin üzerinden atlamaktır. Zıplamada hızı sınırlayan ana etken kas gücüdür, bu nedenle bu oyun ve egzersizlerde bacakların aşırı zorlanma potansiyeline dikkat edin.

Dörtnala koşma da oldukça erken yaşlarda (2-3 yaş arası) ortaya çıkar. Dörtnala koşma ile daha önce bahsedilen yürüme ve koşma gibi beceriler arasındaki temel fark, dörtnala koşmanın asimetrik olmasıdır. Dahası, çoğu çocuk baskın bacağı önde, baskın olmayan bacağına göre çok daha erken dörtnala koşar. Bu tercih, en küçük öğrencilerin öndeki bacağı seçmelerine izin verilmesi ve görevi her iki tarafta da yapmaları için baskı yapılmaması gerektiğini gösterir. 4 yaşına gelindiğinde, çocuklardan her iki tarafta da dörtnala koşmaları istenebilir.

Çocuklar dörtnala koşmaya alışana kadar zıplama öğretilmemelidir. Zıplama 3,5 yaşına kadar ortaya çıkmaz ve 5 yaşından sonra da gelişmeye devam eder. Dörtnala koşma gibi, asimetriktir ve çocuklar başlangıçta baskın bacaklarını kullanırlar. Bu beceri tek bacakta daha fazla güç ve denge gerektirdiğinden, çocuklar için ders materyalleri tasarlanırken bu hususlar dikkatlice değerlendirilmelidir. Ek bir faktör de, zıplamanın erken aşamalarında kolların yeterince kullanılmamasıdır. Çocuklardan bu aşamada kollarını tam olarak kullanmalarını istemek onları sadece bunaltacaktır.

İp atlama, 4 ila 7 yaşları arasında ortaya çıkar ve 5 yaşındaki çocukların yalnızca yaklaşık yarısı ip atlayabilir. 4 yaşındaki çocukların %20’sinden azının ip atlayabildiğini unutmayın. Ne kadar eğitim ve pratik verilirse verilsin, 4 yaşındaki çocuklar ip atlamayı başaramazlar. Bu yaş grubunda bu beceriyi zorlamak, çocukları sadece caydırmaya yarar. Bir kez daha, baskın bacağın tercih edilmesi durumu ortaya çıkar; çocuklar genellikle baskın bacak üzerinde adım atarlar ve baskın olmayan bacak üzerinde koşarak adım atarlar. Çocukların, zıt kollarını birleştirmeleri istenmeden önce, beceride rahat hissedene kadar ip atlamadaki bacak hareketini uygulamaları gerekir.

Bu asimetrik hareket adımlarının her birinde, küçük çocukların tercih ettikleri bacağı seçmelerine izin verin; her iki tarafta da performans sergilemelerine izin vermeyin. Çocukların yaklaşık 7 yaşına kadar boyun ve gövde için blok stratejisini kullandıklarını unutmayın; bu nedenle, dans dersinin ilk yıllarında başın gövdeye zıt yönlerde hareket etmesini beklemek gerçekçi değildir.

Bu bölümde vurgulanan araştırmaların çoğu, çoklu duyusal (görsel, vestibüler ve somatosensoriyel) girdiyi yönetme becerisinin geç gelişimini vurgulamaktadır. Küçük çocuklara, çeşitli modalitelerin çatışmayacağı kadar basit bir hareket verilmesi zorunludur. Örneğin, uzayda hareket etmeyi içeren bir materyal veriliyorsa, başlarını omurga üzerinde dik tutmaları en iyisidir. Bu öneri aynı zamanda küçük çocuklarda görsel bilgilere yoğun bir şekilde güvenildiğini de desteklemektedir.

Son olarak, kızlar birçok bilişsel ve motor beceride erkeklerden daha hızlı gelişir. Erkek çocuklarına, gelişim aşamalarına uygun farklı ders materyalleri sunmak akıllıca olabilir. Bu farklılaştırma, küçük erkek çocuklarının kendilerini bilinçli hissetmemeleri için hassas bir şekilde ele alınmalıdır. Ayrıca, erkek çocuklar genellikle aynı yaştaki kızlardan daha güçlüdür, bu nedenle koordinasyon eksikliklerini telafi etmek için kızlardan daha yükseğe ve daha uzağa zıplamaları, sekmeleri ve sıçramaları teşvik edilebilir. Bu strateji, erkek çocuklarını sınıfta desteklemenin ve özgüvenlerini artırmanın bir yoludur.

3. Bölüm, dans derslerinde doğaçlamanın bazı potansiyel faydalarını açıklamaktadır. Doğaçlama, genellikle 3 ila 7 yaş arası çocuklara yönelik, yaratıcı hareket dersleri olarak adlandırılan derslerde sıklıkla görülür. Ancak, 8 veya 9 yaşlarında çocuklar düzenli olarak daha yapılandırılmış teknik derslere geçerler. Çocukların teknik beceriler kazanmaya başlamasının önemi kabul edilmekle birlikte, sürekli doğaçlama hareketin değeri de kabul edilmelidir. Çocuklara sağladığı yaratıcı ifadenin yanı sıra, motor beceri gelişimindeki kullanımı da bu bölümde verilen tüm bilgilerden açıkça anlaşılmaktadır. Dengede beklenmedik zorluklardan alışılmış hareket kalıplarını bozmaya kadar, doğaçlama dans eğitiminde dikkate değer bir araç olabilir.