Önemli Noktalar

• •Sosyal katılım, Parkinson programlarında dansın başarısına katkıda bulunur.
• •Sosyal olguların program planlama ve değerlendirmesinde karakterize edilmesi zor olabilir.
• •Diğer disiplinlerden gelen teorilerle etkileşim kurmak, toplumsal olguların daha derinlemesine analiz edilmesini sağlayabilir.
• •Parkinson hastalığı bağlamında dansta sosyal katılıma ilişkin teoriler belirlendi.
• •Parkinson programlarında dans yoluyla sosyal katılımın artırılmasına yönelik stratejiler önerildi.

Parkinson hastalığı (PwPD) olan kişiler için dans programları, katılımcılara egzersiz yapma, sanatsal kendini ifade etme ve yeni ilişkiler kurma fırsatı sunar. PwPD için dans programlarının sosyal boyutunun dansçı memnuniyetine ve program sürdürülebilirliğine katkıda bulunduğu anlaşılsa da, program başarısı için etkili olan sosyal mekanizmalar yeterince incelenmemiştir. Daha geniş disiplinlerden gelen teoriyle etkileşim kurmak veya “teori örmek”, program tasarımcılarının ve değerlendiricilerinin dersleri sosyal olarak anlamlı kılan mekanizmaları ve bağlamsal faktörleri daha fazla ayrıntı ve özgüllükle incelemelerine yardımcı olabilir. Bu çalışma, program planlayıcılarının ve değerlendiricilerinin PwPD bağlamlarında dansta sosyal etkileşimi kavramsallaştırmak ve uygulamayı bilgilendirmek için kullanabilecekleri üç teorik çerçeveyi tanımladı ve inceledi. Her teori, Birken ve ark. (2018) tarafından geliştirilen T-CaST teori karşılaştırma ve seçim aracı kullanılarak uygunluk açısından değerlendirildi. Örnek olarak, antropolog Victor Turner’ın (1970; 1977) liminalite ve communitas teorisini, engelli bireyler için dansta sosyal bağlantı duygusunu geliştirmek için beş temel alanı belirlemek amacıyla kullandık: (1) anlamlı bir dans alanı seçmek (2) neşeli bir atmosfer yaratmak (3) ritüellerle liminal zamana ve mekana girişi işaretlemek (4) liminaliteyi ve anti-yapıyı somutlaştırmak ve (5) güç ilişkilerini tersine çevirmek ve akışkan rolleri benimsemek.

Virginia tech üniversitesinde 2024 yılında yapılan bir çalışma, parkinson hastalığında dans etmenin hastalığın ilerlemesini geçiktirdiği konusunda sonuca ulaşmıştır.